(tak tau le citer ni dah ada yg posting ke blum..) he he
Ada seekor burung kakak tua yang sangat cerdik dan mempunyai pandangan mata yang sangat tajam sehingga boleh menembusi apa-apa halangan yang menutup matanya (Transparent le tu...)
Setiap pagi burung ini akan bertenggek di dalam sangkarnya yang tergantung di tingkap. Rumah tuan punye burung ni terletak di antara sekolah rendah dan kuaters guru.
Setiap pagi ada 3 orang cikgi melintas di hadapan rumah tuan punye burung ni dari sekolah ke kuaters guru, oleh itu hari-hari lah burung ni perhati 3 orang cikgu cikgi yang bertutup litup tuh ke hulu ke hilir... ke hulu, ke hilir.....
Setiap hari burung ni tengok cikgu-cikgi tu atas bawah, atas bawah.. Bila dia boring dia menyanyi -nyanyi.... tak pun, dia akan baca skrip cerita sembilu 2... lama-lama makin boring pulak... so dia ternampak le si cikgi-cikgi tu berderet jalan slow-slow nak pergi ke sekolah
Burung ni pun kuyu-kuyukan mata dia...then tonyoh tonyoh sikit mata dia...dah tu dia kibas-kibas kan kepak dia...pas tu dia jerit kuat-kuat....
"BELANG!! PUTIH!! BIRU!!!"
Cikgu-cikgi tadi sama-sama menoleh ke arah burung tu dan pandang ke depan semula. Mereka jalan cepat-cepat... Sampai di sekolah mereka cuma saling pandang memandang.....
Keesokan harinya cikgi-cikgi tu pun macam biasa lalu depan burung tu lagi. Bila balik ke rumah kuaters guru, burung tu buat dek je... bila time cikgi ni nak ke sekolah, burung tu jerit lagi.......
"PUTIH!!! BUNGA-BUNGA!!! PINK!!!"
Cikgi-cikgi tu terkejut dog... dan berjalan cepat-cepat lagi... sampai di sekolah depa pun tanya sesama depa.....
Cikgi pertama bercakap : "camna burung kakak tua tu tau warna sepender yang kita pakai?" Cikgi kedua menjawab : "Tak tau pulak .... ahli sihir ke apa ntah....." .. Cikgi ketiga mencelah : "Alah ..kebetulan je agaknyer..... tak pe, kita tengok besok pulak camana..."
Keesokan hari nya macam biasa... pagi-pagi cikgu-cikgi tu lalu depan rumah burung tu.... burung tengah bersenam memusing-musingkan kepaknya 360 darjah ........ "Iyah! iyah! lapan lapan lagi... satu...dua..." dan seterusnya.
Bila time cikgi ni nak ke sekolah, lalu lagi depan burung.... Burung pun tengok.... dia jerit lagi..
"KELABU!! HIJAU!! PURPLE!!"
Cikgi-cikgi berlari-lari anak tanpa menoleh ke kiri dan ke kanan. Setiba di sekolah guru mereka berbicara lagi...
Cikgi pertama : "Memang betul apa yang burung tu cakap.... heh, apa nak buat hah?". Cikgi kedua : "Kita mesti buat something untuk uji burung tu...". Cikgi ketiga.... : "Aku tau... apa kata esok kita semua pakai color hitam". "Okey...Set!!!!!" balas depa.....
Keesokan harinya......sama juga.... bila time ke selokah, burung tu jerit lagi...
"HITAM!! HITAM!!! HITAM!!!!"
Cikgi-cikgi tu berlari anak lagi....di sekolah mereka berbincang....
Cikgi pertama : "Nampak nya burung tu mempunyai pandangan mata yang transparent..." Cikgi kedua : "Atau pun dia cuma boleh kenal warna....". Cikgi ketiga : "Betul tu, mungkin dia dah di latih untuk meneka warna, tapi tidak dilatih untuk meneka bentuk. Kengkawan, apa kata esok kita jangan pakai sepender langsung."
Orait!! Set!!" depa jawab.
Keesokan hari nya, lagi sekali macam biasa di waktu pagi burung buat dek je.... Bila time cikgi-cikgi tu nak ke sekolah, burung tu tengok.... ditenungnye lama-lama... Cikgi-cikgi tu mula tersenyum dan jalan slow-slow......sambil toleh-toleh kat burung tu... Burung tu tengok lagi.... dia naik-naikkan mata macam Ziana Zain gitu....
Dah tu pusing belakang... dia tengok lagi dengan cara menonggeng..... Dah tu dia pandang ke depan balik.... dia garu-garu kepala...dah tu usap-usap dagu..... Dia cekak pinggang..... dah tu burung tu pegang dagu lagi...pastu dia senyum..... Dia jerit lagi kuat kali ni...
